Dus de wekker gezet (hadden we eigenlijk niet nodig want we waren toch op tijd wakker) en naar het restaurant gelopen waar de kano's klaarlagen. Voorzichtig instappen en we waren onderweg. Peter peddelde zoals altijd ons bootje en heel rustig en stil genoten we van de stilte. De ochtend nevel hing nog over het water en dat zorgde voor een heel aparte sfeer. De foto's spreken dan ook voor zich.

En dan langzaam komt de zon tevoorschijn en dan spreken we terecht van het gouden uurtje

En dan worden ook de vogels weer goed zichtbaar. Zij storen zich nagenoeg niet aan ons bootje en zodoende konden we af en toe heel dichtbij komen. Hoog in een boom zat een Roodsnavel Tok. De Slangenhalsvogel liet zijn vleugels drogen en een Westelijke Rifreiger stond doodstil op zijn eerste visje te wachten. Een Senegal Griel keek schuw naar ons, maar liep niet weg.

Volop Sporenkieviten, een Lelieloper en een Groenpootruiter. Deze laatste kwamen we even later weer tegen druk stoeiend met een visje.

Hele bijzonder was de Poseleinhoen die we niet weggekropen tussen het groen vonden, maar halverwege de mangroven boom zagen zitten. Ook de Lelielopers lieten zich zien.

De Giant Kingsfisher en de Slangenhalsvogel tegen een achtergrond van lucht. De Bonte IJsvogel, de Purperreiger, de Geelgekroonde Gonolek en een drinkende Griel sloten het kanotochtje af.