De himba's
We stopten langs de weg omdat op een 100 meter een aantal hutjes stonden. Al vrij snel kwam een Himba vrouw naar ons toe en ook een man die wat later bleek wat meer te vertellen had in de nederzetting. We werden uitgenodigd om een kijkje te komen nemen en ondertussen werden de vrouwen opgetrommeld die in een kring hun zelfgemaakte sieraden aan ons wilde verkopen. Foto's maken mocht. Duidelijk werd ons ook dat niet alle vrouwen even enthousiast waren. Het waren niet allemaal vrolijke gezichten.
De Himba's zijn een nomadisch volk; ze trekken met hun koeien en geiten door het land. Verder verbouwen ze maïs waar ze maïspap van maken. Het voedsel van de Himba's bestaat voornamelijk uit melk met meel erin; als er groente is eten ze dat ook. Af en toe wordt er een dier geslacht; daarvan eten ze elk onderdeel op. Koeien worden alleen geslacht bij bijzondere gelegenheden, bijvoorbeeld bij een huwelijk, maar ook bij een begrafenis.
Voor de Himba is hun uiterlijke verschijning erg belangrijk. Hun uiterlijk zegt iets over de plaats in de groep en de fase van hun leven. Meisjes dragen hun haar in twee vlechten over hun voorhoofd; in de puberteit vlechten ze hun haar in kleine staartjes die ingesmeerd worden met geitenvet en oker. Ongetrouwde vrouwen dragen daarbij nog een kleine kroon van geitenvel op hun hoofd. Huwbare Himba jongens zijn herkenbaar aan een gebogen staartje omhoog.
Himba-vrouwen wassen zich nooit, ze smeren zich in met otjize, een mengsel van geitenvet, kruiden en oker. Door de oker krijgen de vrouwen de typische rode kleur. Het mengsel beschermt hen tegen de zon. Ook sieraden zijn belangrijk voor de Himba's. Deze maken ze van schelpen, leer en koper. Het belangrijkste sieraad voor de vrouwen van de Himba is de ohumba, een schelp die aan een ketting om hun nek hangt. Zowel mannen als vrouwen dragen weinig kleding; de traditionele kleding is gemaakt van de huiden van geslachte dieren.